Wie zijn wij?
Wie zijn wij?
Het ontstaan van Hart voor Reanimeren
Aanvankelijk hadden Henk en Juul elk hun eigen bedrijf, maar inmiddels zijn ze samen onder één naam verder gegaan:
Hart voor Reanimeren
Een krachtige formule!
Wij hebben onze krachten gebundeld en verzorgen samen cursussen voor particulieren en bedrijven. We zijn samen reanimatiecursussen gaan geven waarbij onze vriendschap, onze achtergrond (ambulance en politie), onze praktijkervaring en onze denkwijze een zeer goede formule blijken te zijn.
De kracht van onze samenwerking is dat wij niet alleen weten hoe je moet reanimeren, maar dat wij ook veel praktijkervaring hebben onder hectische en emotionele omstandigheden.
Echte verhalen en kennis uit de praktijk
Omdat wij deze kennis en ervaring delen en gebruiken tijdens de cursussen, gaat bij ons de reanimatiecursus verder dan leren uit een boekje. Wij geloven ook dat onze cursisten daardoor beter voorbereid zijn in het geval zij bij een reanimatie betrokken zijn.
En hoewel reanimeren vaak beladen is, brengen we onze ervaring met de nodige humor en vooral met veel plezier over. Dat, met de persoonlijke aandacht voor onze cursisten, maakt ons een uniek team.
Henk Karg, politieman
OVER HENK
Ik ben Henk Karg en ik woon in Almere. In het dagelijks leven ben ik politieman in Amsterdam. Reanimaties maken deel uit van mijn werk en ik ben betrokken geweest bij vele tientallen reanimaties. Ik heb daarbij emotionele taferelen meegemaakt. Een van de dingen die mij daarbij telkens het meest raakt, is natuurlijk behalve het verdriet, ook de onmacht van degenen die niet in staat bleken het leven van hun dierbare te redden, omdat ze niet wisten hoe ze moesten reanimeren. Het plan om mensen de vaardigheid van het reanimeren bij te brengen, zat toen al in mijn hoofd.
Tijdens een reanimatiemelding van een tien dagen oude baby leerde ik bij toeval mijn collega instructeur Juul Vorstermans kennen. Een wanhopige moeder gaf mij haar blauwe dochtertje en smeekte mij om haar leven te redden. Net op dat moment arriveerde de ambulance en ik gaf op mijn beurt de baby aan de verpleegkundige. Het was mijn eerste melding van een babyreanimatie en daarom raakte deze melding mij als “stoere” politieman. Ik beschreef mijn gevoelens in een blog op Facebook. De verpleegkundige reageerde daarop, want zij herkende zich helemaal in wat ik voelde. Dat bleek Juul te zijn en het was het begin van een vriendschap.
Juul was reanimatieinstructeur geworden en ik pakte de mogelijkheid haar voorbeeld te volgen met beide handen aan. Na het behalen van mijn diploma’s ben ik gestart als instructeur voor de reanimatiecursussen Basic Life Support (BLS) en Paediatric Basic Life Support (PBLS). In gewoon Nederlands; reanimatie van volwassenen en van baby’s/kinderen. Qua denkwijze zaten Juul en ik op een lijn en omdat Juul ook in Almere woont, was ons idee om samen reanimatiecursussen te geven snel geboren. Aanvankelijk deden we dat onder onze eigen bedrijfsnamen, maar al snel zijn we onder de naam Hart Voor Reanimeren samen gegaan.
Wij hebben onze krachten gebundeld en wij verzorgen samen cursussen voor particulieren en bedrijven. De kracht van onze samenwerking is dat wij niet alleen weten hoe je moet reanimeren, maar dat wij ook veel praktijkervaring hebben. Deze kennis gebruiken we ook in onze lessen. En hoewel reanimeren vaak beladen is, brengen we onze ervaring met de nodige humor en vooral met veel plezier over. Dat, met de persoonlijke aandacht voor onze cursisten, maakt ons een uniek team.
Juul Vorstermans, ambulanceverpleegkundige
OVER JUUL
Mijn naam is Juul Vorstermans en in het dagelijks leven ben ik full-time ambulanceverpleegkundige in Amsterdam. Voordat ik de overstap naar de ambulance maakte, heb ik 17 jaar op de Intensive Care gewerkt. Daar vinden ook de nodige reanimaties plaats, maar dat is een omgeving waarbij iemand niet ongemerkt een circulatiestilstand krijgt en waarbij er gelijk wordt gehandeld door professionals.
Hoe anders is dat buiten het ziekenhuis, waar de circulatiestilstand bijvoorbeeld thuis plaatsvindt. Of in de sportclub, in de supermarkt, op straat. De reanimatie moet zo snel mogelijk worden opgestart en daar speelt de directe omgeving een enorm grote rol. Want hoe graag wij als ambulance ook zo snel mogelijk bij het slachtoffer willen zijn, soms kan het wel 10 minuten duren voordat wij er zijn! Wij krijgen onderweg naar de melding de informatie live van de meldkamer die op dat moment nog aan de telefoon zit met de melder en het is heel verdrietig en frustrerend als wij dan op ons scherm lezen dat de melder niet durft, kan of wil reanimeren. Want we realiseren ons dat de kans dat het slachtoffer hier goed uitkomt zo wel heel klein wordt.
Beroepsmatig zie ik natuurlijk heel goed hoe belangrijk het is dat iedereen kan reanimeren maar wat ik ook regelmatig gedacht heb, was: IK weet wel hoe ik moet reanimeren en kan dat toepassen als dit nodig is. Maar wie helpt mij, mocht dit nodig zijn? Hoeveel mensen in mijn omgeving, in mijn straat, in mijn wijk, kunnen reanimeren? Ik ben ook van mening dat IEDEREEN dit moet kunnen als basisvaardigheid, net zoals fietsen en zwemmen. Het verschil is alleen dat je leert fietsen en zwemmen om jezelf te redden. Leren reanimeren doe je om een ander te redden!
Toen ik de kans kreeg, ben ik de opleiding tot instructeur gaan doen. Henk, met wie ik al jaren bevriend was, een vriendschap die is ontstaan dankzij een reanimatiemelding van een baby, klonk dit als muziek in de oren en is ook instructeur geworden. Samen zijn we in het diepe gesprongen en zijn gestart met het geven van reanimatiecursussen.
Juist het feit dat wij de lessen kunnen ondersteunen met praktijkverhalen en -ervaringen, maakt de lessen interessant en minder abstract. In het echt liggen slachtoffers ook niet keurig op een matje in een lokaal met een AED op 2 meter afstand. Ons doel is om de cursisten met een goed gevoel naar huis te laten gaan en met het vertrouwen dat zij kunnen reanimeren en het verschil kunnen maken.
Om die reden wilde ik graag reanimatiecursussen gaan geven. Ik vind dat iedereen in staat moet zijn om zijn naaste te kunnen helpen en in het geval van een reanimatiesituatie in het bijzonder. Henk en ik zijn al jaren bevriend en we bleken hetzelfde te denken over hulpverlening bij reanimaties. Toen ik de kans kreeg om reanimatie instructeur te worden, had ik in Henk ook een medestander en ook hij is toen de opleiding tot instructeur gaan doen.
Wil jij zelf leren hoe te handelen zodat jij een leven kunt redden?
Kijk dan bij ons cursusaanbod wanneer de eerstvolgende cursus is!
We verwelkomen je graag bij een van onze cursussen!